|
Instrukcja include() służy do wczytania i wykonania kodu z określonego pliku w trakcie wykonywania skryptu.
Poniższa dokumentacja dotyczy także instrukcji require(). Obydwie instrukcje są identyczne w każdym szczególe, z wyjątkiem obsługi błędów. include() generuje błąd typu Warning, podczas gdy require() generuje błąd Fatal Error. Innymi słowy, funkcji require() używa się, by zatrzymać przetwarzanie skryptu, gdy brakuje jakiegoś pliku. Jeżeli zostanie użyta funkcja include(), to w powyższej sytuacji skrypt będzie przetwarzany dalej. Proszę pamiętać o właściwym ustawieniu dyrektywy include_path.
Kiedy plik zostanie wczytany instrukcją include(), zawarty w nim kod dziedziczy zasięg zmiennych po linii, w której znajdowała się instrukcja wczytania. Każda zmienna dostępna w linii z instrukcją include() będzie dostępna we wczytywanym pliku od miejsca wczytania naprzód.
Przykład 16-3. Podstawowe wykorzystanie include()
|
Jeśli instrukcja wczytania znajduje się wewnątrz deklaracji funkcji, to cały kod zawarty w pliku wczytywanym będzie zachowywał się, jakby był zdefiniowany wewnątrz tej funkcji. Znaczy to, że odziedziczy zasięg zmiennych po tej funkcji.
Na początku wczytywanego pliku parsowanie wychodzi z trybu PHP do trybu HTML i wraca do trybu początkowego na końcu. Z tego powodu każdy kod wewnątrz wczytywanego pliku będzie wykonany jako kod PHP, o ile będzie zawarty w ważnych znacznikach początku i końca kodu PHP.
Jeśli "URL fopen wrappers" są włączone w PHP (takie jest domyślne ustawienie) można podać nazwę pliku do wczytania używając adresu URL (przez protokół HTTP lub innym obsługiwanym sposobem - zajrzyj do Dodatek L aby zapoznać się z listą obsługiwanych protokołów), zamiast podawać ścieżkę lokalną. Jeśli podany w adresie serwer interpretuje plik docelowy jako kod PHP, można do tego skryptu przekazać zmienne w taki sam sposób jak przy metodzie GET protokołu HTTP. Ściśle mówiąc, nie jest to to samo, co wczytywanie pliku lokalnego; jest to wykonanie pliku na zdalnym serwerze i wklejenie rezultatu jego działania do skryptu wywołującego. W tym przypadku, rzecz jasna, zasięg globalny zmiennych nie obejmuje pliku wczytywanego tą metodą.
Ostrzeżenie |
PHP w wersji starszej niż 4.3.0, pracujące pod kontrolą systemów Windows, nie obsługują dostępu do zdalnych plików w tej funkcji, nawet jeśli opcja allow_url_fopen jest włączona. |
Przykład 16-5. include() i protokół HTTP
|
Ponieważ include() i require() są specialnymi konstrukcjami językowymi, muszą być umieszczone w instrukcji grupującej, aby mogły działać w instrukcji warunkowej.
Obsługa zwracanych wartości: można wywołać instrukcję return() wewnątrz wczytywanego pliku, aby zakończyć jego wykonywanie i powrócić do pliku wywołującego. Można też zwracać wartości z wczytywanych plików, co upodabnia wczytywanie plików do wykorzystywania funkcji.
Notatka: W PHP 3 instrukcja return() może pojawić się w bloku instrukcji tylko wówczas, jeśli znajduje się on wewnątrz funkcji. W takim przypadku, oczywiście, return() odnosi się do tej funkcji a nie do całego pliku.
Zmienna $bar ma wartość 1, ponieważ wczytywanie pliku zakończyło się powodzeniem. Proszę zauważyć istotną różnicę pomiędzy powyższymi przykładami. Pierwszy używa instrukcji return() wewnątrz wczytywanego pliku, natomiast drugi nie. Inne możliwości "wczytania" plików do zmiennych to fopen(), file() lub przez użycie include() razem z Funkcjami Kontroli Wyjścia.
Patrz także require(), require_once(), include_once(), readfile(), virtual(), i include_path.
Hosting by: Hurra Communications Sp. z o.o.
Generated: 2007-01-26 18:02:29