Podręcznik PHP
Poprzedni	Rozdział 2. Mały przewodnik	Następny

Twój pierwszy skrypt PHP

Utwórz w głównym katalogu serwera (DOCUMENT_ROOT) plik o nazwie hello.php i następującej treści:

Przykład 2-1. Twój pierwszy skrypt PHP: hello.php
<html> <head> <title>Test PHP</title> </head> <body> <?php echo "<p>Witaj Świecie !</p>"; ?> </body> </html>
Teraz korzystając z przeglądarki internetowej otwórz wcześniej utworzony plik, podając jego pełny adres URL (np. http://twoj.serwer.pl/hello.php). Jeżeli testujesz swój skrypt lokalnie, jego adres URL to, zależnie od konfiguracji serwera, http://localhost/hello.php lub http://127.0.0.1/hello.php. Zwróć uwagę na dyrektywy DocumentRoot i ServerName w pliku konfiguracyjnym twojego serwera (dla serwera Apache jest to plik httpd.conf). Jeśli wszystko jest poprawnie skonfigurowane, interpreter PHP przetworzy plik i wyśle do przeglądarki następujące dane:

<html> <head> <title>Test PHP</title> </head> <body> <p>Witaj Świecie !</p> </body> </html>

Zauważ jak bardzo to się różni od skryptów CGI. Plik nie musi być kompilowany ani poddawany jakimkolwiek innym przetworzeniom.

To chyba najprostszy program, jaki można sobie wyobrazić i chyba naprawdę nigdy nie będziesz musiał używać PHP do tworzenia stron takich jak ta. Całe jego zadanie polega na wyświetleniu zdania: Witaj Świecie ! przy użyciu wbudowanej w PHP instrukcji echo().

Jeżeli po wypróbowaniu tego przykładu w przeglądarce pojawiła się pusta strona, otworzyło się okno z pytaniem o zapisanie pliku lub też wyświetliła się cała zawartość hello.php, bardzo możliwe, że serwer ma wyłączoną obsługę PHP (lub też nie ma jej wcale). W takim wypadku poproś administratora o jej aktywowanie przy pomocy wskazówek z rozdziału Instalacja. Jeśli tworzysz skrypty lokalnie, również powinieneś zapoznać się z treścią tego rozdziału, aby upewnić się czy wszystko jest poprawnie skonfigurowane. Gdy problem mimo wszystko w dalszym ciągu się powtarza, skorzystaj z informacji zawartych na stronie Pomocy technicznej PHP.

Głównym celem tego przykładu było pokazanie specyficznej składni PHP. Najpierw użyliśmy znacznika <?php, aby poinformować interpreter, że w tym miejscu rozpoczyna się kod PHP. Następnie wprowadziliśmy instrukcję wyświetlającą napis Witaj Świecie ! i zakończyliśmy skrypt znacznikiem ?>. W ten właśnie sposób możesz mieszać kod PHP ze znacznikami HTML. Więcej informacji o składni PHP znajdziesz w rozdziale Podstawowa składnia.

Edytory tekstowe: Istnieje wiele tekstowych edytorów i zintegrowanych środowisk programistycznych (IDE), których możesz użyć do tworzenia, modyfikowania i zarządzania skryptami PHP. Obszerna lista takich programów znajduje się na stronie http://www.thelinuxconsultancy.co.uk/phpeditors.php. Jeżeli chciałbyś polecić innym jakiś edytor, zajrzyj na powyższą stronę i poproś jej właściciela o dodanie programu do spisu.

Procesory tekstu: Programy takie jak StarOffice Writer, Microsoft Word i Abiword nie nadają się zbytnio do pracy ze skryptami PHP. Jeżeli mimo to chcesz korzystać z którejś z wymienionych aplikacji, musisz mieć pewność, że kod skrypu zapisywany jest jako zwykły tekst. W przeciwnym wypadku PHP nie będzie w stanie przetworzyć pliku.

Notatnik Windows: Jeśli piszesz skrypty w Windowsowym Notatniku, sprawdzaj czy pliki zapisywane są z rozszerzeniem .php (Notatnik domyślnie zapisuje wszystkie pliki dodając rozszerzenie .txt). Kiedy zapisujesz plik i program wyświetla okno dialogowe z pytaniem o nazwę pliku, umieść tę nazwę w cudzysłowie (np. "hello.php"). Drugim sposobem jest wybranie z rozwijanej listy 'Zapisz jako typ' w tym samym oknie opcji 'Wszystkie pliki' (zamiast ustawionej domyślnie 'Dokumenty tekstowe (*.txt)'). Teraz możesz podać nazwę pliku bez cudzysłowów.

Teraz kiedy napisałeś już pierwszy działający program, czas stworzyć chyba najbardziej znany skrypt PHP! Stwórz nowy plik, umieść w nim znaczniki PHP i wywołaj funkcję phpinfo(). Po uruchomienia skryptu, ujrzysz w swojej przeglądarce długą stronę zawierającą wiele przydatnych informacji o twoim systemie operacyjnym i ustawieniach takich jak zmienne predefiniowane, załadowane moduły PHP, i opcje konfiguracji. Poświęć trochę czasu na przejrzenie tych informacji.

Poprzedni	Spis treści	Następny
Mały przewodnik	Początek rozdziału	Coś użytecznego