|
Do napisania tego dokumentu zainspirował mnie znakomity BootPrompt-HOWTO Paula Gortmakera. Za zgodą Paula wykorzystałem jego pracę jako ramę, na której rozpiąłem swoje wywody. Różne części tego dokumentu zostały bezwstydnie, bez jakichkolwiek pozwoleń, skradzione z rozmaitych plików README i *.txt, które znaleźć można w katalogach źródłowych Linuxa. Składam szczere podziękowania wszystkim autorom tych tekstów - dzięki nim mógł powstać Module-HOWTO.
Struktura/kolejność modułów opisanych w niniejszym dokumencie jest w zasadzie analogiczna do zastosowanej w programie konfiguracyjnym jądra systemu - menuconfig, uruchomionym w trybie single_menu_mode=TRUE.
Zamieszczam tutaj wszystkie elementy, które w programie konfiguracyjnym mają opcję "moduł", niezależnie od faktu, czy mają one jakieś parametry ładowania czy też nie.
Wszystkie elementy opracowane są zgodnie z poniższym przykładowym schematem:
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe ne.o io=0x300 irq=5 io = 0 (Wymaga jawnego określenia wartości "io=0xNNN") irq = 0 (Próbuje określić ustawione IRQ poprzez autoIRQ) (Sprawdza porty: 0x300, 0x280, 0x320, 0x340, 0x360) Wymaga 8390.o
Autorem i opiekunem Module-HOWTO jest:
Lauri Tischler, ltischler@efore.fi
Wersja polska:
Pawko Olszewski, alder@amg.com.plv1.0, 23 lutego 1997
Ten dokument nie jest wyrocznią. Prawdopodobnie zawiera on jednak najbardziej aktualne informacje, jakie można znaleźć. Za to, co dzieje się z twoimi urządzeniami nie odpowiada nikt inny, jak tylko ty sam. Jeśli twój sprzęt pójdzie z dymem (...prawie niemożliwe!), nie biorę za to żadnej odpowiedzialności. Tzn. AUTOR ANI TŁUMACZ NIE SĄ ODPOWIEDZIALNI ZA JAKIEKOLWIEK USZKODZENIA POWSTAŁE W WYNIKU PODJĘCIA DZIAŁAŃ OPARTYCH NA INFORMACJI ZAWARTEJ W NINIEJSZYM DOKUMENCIE.
Prawa autorskie tego dokumentu (c) 1996 są własnością Lauri Tischlera. Tłumaczenie na polski - Paweł Olszewski (c) 1997. Udziela się pozwolenia na wykonywanie i rozprowadzanie kopii tego podręcznika przy zachowaniu jego brzmienia, pod warunkiem, że nota o prawach autorskich i niniejsze pozwolenie znajdą się w każdej kopii.
Zezwala się również na wykonywanie i rozprowadzanie zmodyfikowanych kopii tego dokumentu w nie zmienionym brzmieniu, pod warunkiem, że niniejsza nota o prawach autorskich zostanie w nich zamieszczona dokładnie tak samo jak w wersji oryginalnej, oraz że cała powstała w oparciu o ten dokument praca będzie rozprowadzana wraz z zezwoleniem identycznym do tego.
Zezwala się na kopiowanie i rozprowadzanie innych wersji językowych tego dokumentu, przy zachowaniu powyżej opisanych zasad co do wersji zmodyfikowanych.
Jeśli zamierzasz włączyć ten dokument do prac przeznaczonych do publikacji, proszę, skontaktuj się z autorem, aby mógł zapewnić, że posiadasz możliwie najbardziej aktualną informację.
Zdarzyło się kiedyś, że opublikowano nieaktualne wersje dokumentów HOWTO dotyczących Linuxa. Skutkiem tego programiści rozwijający Linuxa narażeni zostali na zbędny wysiłek z powodu zalewu pytaniami, na które udzielono już odpowiedzi w uaktualnionych wersjach dokumentów.
Zalecane są następujące HOWTO:
Paul.Gortmaker@anu.edu.au
).
Nowe wersje tego dokumentu można uzyskać przez anonimowy FTP z sunsite.unc.edu, w
katalogu /pub/Linux/docs/HOWTO/*
oraz z rozmaitych linuxowych archiwów
lustrzanych.
storner@osiris.ping.dk
).
Najświeższą wydaną wersję tego dokumentu można znaleźć pod adresem
http://eolicom.olicom.dk/~storner/kerneld-mini-HOWTO.html
.
Pomiędzy wydaniami nowych wersji tego mini-HOWTO, uaktualnioną listę dokonanych
zmian możesz znaleźć pod adresem
http://eolicom.olicom.dk/~storner/kern.html
.
Plik Documentation/Configure.help
udziela dość dobrej, ogólnej informacji
o tym, którym częściom jądra nadawać postać modułów, a którym nie.
Również krocie rozmaitych plików README, porozsiewanych (niestety) po całym Drzewie Katalogów Źródłowych Linuxa są dobrą i pouczającą lekturą.
Najbardziej aktualną dokumentacją zawsze będzie sam Kod Źródłowy. Na
przykład, jeśli chcesz się dowiedzieć, jakie parametry mogą zostać przekazane
karcie ethernet smc-ultra, zaglądasz do karalogu linux/drivers/net
i
oglądasz plik smc-ultra.c
-- zazwyczaj gdzieś pod koniec tego pliku można
znaleźć procedurę zwaną init_module
. W obrębie tej procedury lub w jej
pobliżu znajdziesz definicje parametrów i ich struktury, odpowiadające parametrom
modułu.
Jeśli masz pytania dotyczące przekazywania modułom parametrów w trakcie ich ładowania, w pierwszej kolejności PRZECZYTAJ ten dokument. Jeśli nie znajdziesz odpowiedzi na swoje pytanie/pytania ani tutaj, ani we wcześniej wymienionej dokumentacji dodatkowej, możesz spróbować spytać w grupach dyskusyjnych.
Ogólne pytania na temat konfigurowania systemu należy kierować do grupy comp.os.linux.setup. Prosimy, abyś respektował tę ogólną zasadę dotyczącą treści listów i nie przesyłał swoich zapytań ogólnych do grup poświęconych konkretnym zagadnieniom.
Nowe wersje oryginału tego dokumentu pobrać można przez anonimowy FTP z
sunsite.unc.edu, z katalogu /pub/Linux/docs/HOWTO/*
i wielu linuxowych
archiwów lustrzanych. Poprawki będą dokonywane w miarę pojawiania się informacji o
nowych sterownikach. Jeśli kopia, którą czytasz ma więcej niż 3 miesiące, oznacza
to, że jest albo nieaktualna, albo że byłem leniwy i jej nie zaktualizowałem.
Najnowsza wersja niniejszego dokumentu w wersji polskiej znajduje się w
oficjalnym archiwum polskich wersji dokumentów Linux HOWTO
ftp://ftp.ippt.gov.pl/pub/Linux/JTZ/
, a także pod adresem
http://www.amg.net.pl/Linux/JTZ/
.
Ten dokument został przygotowany przy użyciu systemu SGML, specjalnie skonfigurowanego dla celów Projektu Linux Howto. Dostępne są różne formaty wyjściowe, do których zaliczyć można: postscript, dvi, ascii, html oraz wkrótce TeXinfo.
Zalecałbym oglądanie tego dokumentu w formacie html (w przeglądarce WWW) lub w formacie Postscript/dvi. Oba z nich zawierają aktywne powiązania, które nie występują w formacie ascii.
Jeśli chcesz otrzymać oficjalną kopię angielską z sunsite, oto URL:
Oto lista modułów określonych w skryptach konfiguracyjnych jako eksperymentalne, posiadających niewystarczające informacje, lub takich, których Kodów Źródłowych nie rozumiem, bo jestem zbyt ciemny. Wybór należy do ciebie.
Jest to zestaw programów niezbędnych do obsługiwania modułów. W czasie, gdy to
piszę, najświeższa wersja narzędzi do obsługi modułów to
modules-2.0.0.tar.gz
. Informacje na temat bieżącej wersji można znaleźć pod
adresem http://www.pi.se/blox
Pierwszą informację o modułach udostępnili panowie Jacques Gelinas
jacques@solucorp.qc.ca
oraz Björn Ekwall bj0rn@blox.se
za
pośrednictwem pliku /usr/src/linux/Documentation/modules.txt
.
W pierwszym kroku powinieneś skompilować jądro, tak jak jest to opisane w pliku
linux/README
. Ogólnie rzecz biorąc robi się to tak:
Przy make config
, wybierasz, które elementy chcesz włączyć do
rezydentnej części jądra, a które chcesz używać w postaci ładowalnych
modułów. Zazwyczaj do części rezydentnej włączasz minimum składników koniecznych do
załadowania systemu:
Liczba modułów nieustannie się zwiększa i dla wszystkich elementów, które można w
danym jądrze skompilować do postaci modułów, będziesz mógł wybrać opcję m
w
make config
.
Masz również możliwość stworzenia modułów, które są w mniejszym stopniu zależne od
wersji jądra. Można tę opcję ustawić w trakcie make config
, przez włączenie
CONFIG_MODVERSIONS
. Jest ona najbardziej przydatna w przypadku
stabilnych wersji jądra, takich jak na przykład jądra serii 1.2 i 2.0.
Jeśli masz moduły, które oparte są na kodach nie dołączonych do
oficjalnych kodów źródłowych jądra, ta opcja z pewnością ci się spodoba...
Po skompilowaniu jądra, generujesz moduły poleceniem:
make modules
Nastąpi kompilacja wszystkich modułów i uaktualnienie katalogu
linux/modules
. W tymże katalogu znajdziesz masę dołączeń symbolicznych,
wskazujących rozmaite pliki obiektowe w katalogach źródłowych jądra.
Teraz, gdy już stworzyłeś wszystkie moduły, powinieneś również wydać polecenie:
make modules_install
Skopiuje ono wszystkie nowo stworzone moduły do katalogów
/lib/modules/wersja_jądra/
, gdzie wersja_jądra
to coś w rodzaju
2.0.1, zależnie od obecnie posiadanej przez ciebie wersji jądra.
Jak tylko przeładujesz nowo stworzone jądro, możesz instalować i usuwać moduły
za pomocą programów narzędziowych insmod
i rmmod
. Jeśli przeczytasz
stronę podręcznika systemowego man
na temat insmod
, dowiesz się również, jak
łatwo jest skonfigurować moduł przy użyciu insmod
(wskazówka:
symbol=wartość).
modprobe
i depmod
.Masz również dostęp do dwóch programów narzędziowych: modprobe
i
depmod
. modprobe jest to wrapper lub rozszerzenie do insmod
. Owe
narzędzia wykorzystują (i utrzymują) zestaw plików, umieszczonych w katalogu
/lib/modules
, opisujących wszystkie dostępne dla danej wersji jądra
moduły wraz z ich wzajemnymi zależnościami.
Przy użyciu programu modprobe, możesz załadować każdy moduł w następujący sposób:
/sbin/modprobe module
bez zwracania szczególnej uwagi na wersję jądra, które aktualnie pracuje, lub na fakt, od jakich innych modułów dany moduł zależy.
Z pomocą pliku konfiguracyjnego programu modprobe: /etc/conf.modules
,
możesz na rozmaite sposoby decydować o zachowaniu tego programu, w tym również o
automatycznym ustawianiu opcji programu insmod dla poszczególnych modułów. Tak,
tak, wszystko to jest również udokumentowane na stronach podręcznika systemowego
"man"...
Aby z skutecznie używać programu modprobe, ogólnie rzecz biorąc, należy umieścić
następujące polecenie w skrypcie /etc/rc.d/rc.S
. (Na ten temat możesz
przeczytać więcej w pliku rc.hints
z pakietu programów narzędziowych do
obsługi modułów, modules-x.y.z.tar.gz
.)
/sbin/depmod -a
Zostaną znalezione zależności pomiędzy różnymi modułami. Wówczas, jeśli na przykład wpiszesz:
/sbin/modprobe umsdos
automatycznie załadujesz zarówno moduł msdos
, jak i umsdos
,
ponieważ umsdos
jeździ na baranach msdos
.
kerneld
.No dobra, przeczytałeś wszystko powyższe i jesteś bardzo zachwycony... Teraz mówimy ci, abyś zapomniał wszystko o tym, jak ładować i usuwać moduły ładowalne.
Z pomocą demona kerneld, wszystkie te rutynowe czynności będą wykonywane
automatycznie. Wystarczy, że zaznaczysz "Y" przy opcji CONFIG_KERNELD w make
config
, oraz upewnisz się, że /sbin/kerneld
jest uruchamiany możliwie
jak najszybciej po załadowaniu systemu i że /sbin/depmod -a
był już
uruchamiany dla bieżącego jądra. (Więcej informacji na ten temat znajdziesz w
pakiecie narzędziowym do obsługi modułów).
Ilekroć jakiś program zażyczy sobie, aby jądro wykonało funkcję, która jest dostępna jedynie w obrębie ładowalnego modułu, a moduł ów nie jest jeszcze zainstalowany w jądrze, jądro poprosi demona kerneld o zajęcie się tą sytuacją.
Oto, co się dzieje:
/etc/conf.modules
.
options
pliku
/etc/conf.modules
.
Śmietanką na całym naszym torcie jest to, że jeśli automatycznie zainstalowany moduł nie jest przez jakiś czas używany (zazwyczaj przez 1 minutę), jest on również automatycznie usuwany.
Powoduje to, że jądro używa minimalnego niezbędnego w danym momencie obszaru pamięci, umożliwiając jej bardziej efektywne wykorzystanie niż w charakterze pojemnika na nie używany kod.
Tak naprawdę, jest to jedynie efekt uboczny prawdziwej zalety kerneld: Musisz jedynie stworzyć jądro-minimum, mniej lub bardziej niezależne od faktycznej konfiguracji sprzętowej. Ustawienia wirtualnego jądra są natomiast nadzorowane w oparciu o plik konfiguracyjny, przy uwzlędnieniu bieżącego sposobu użytkowania komputera i jądra systemu.
Powinna to być dobra wiadomość dla osób opiekujących się wieloma komputerami, jak również dla tych, którzy opiekują się dystrybucjami.
Aby używać kerneld bez nadmiernych zmagań, będzie ci potrzebny modprobe z
wersji, którą można uznać za świeżą w stosunku do twojego jądra, jak również plik
konfiguracyjny dla modprobe (/etc/conf.modules
).
Ponieważ modprobe zna większość modułów, najprostszy plik konfiguracyjny może wyglądać tak:
alias scsi_hostadapter aha1542 # czy też jakikolwiek inny kontroler SCSI, jaki
posiadasz
alias eth0 3c509 # lub jakaś inna, używana przez ciebie karta ethernet
# dla niektórych kart sieciowych możesz potrzebować
# wiersza opcji - "options"
options 3c509 io=0x300 irq=10
# możesz też potrzebować wiersza opcji dla jakiegoś innego modułu
options cdu31a cdu31a_port=0x1f88 sony_pas_init=1
Mógłbyś również dodać poniższe linie, ale są to jedynie upiększenia:
alias net-pf-3 off # (nadal) brak modułu ax25
alias net-pf-4 off # jeśli nie używasz modułu ipx
alias net-pf-5 off # jeśli nie używasz modułu appletalk
Na koniec, dla pedantów: Możesz nazwać plik konfiguracyjny
/etc/conf.modules
, albo /etc/modules.conf
, gdyż modprobe wie,
jak postępować w każdym z tych przypadków.
Uwaga: nie możesz mieć obsługi a.out oraz ELF jednocześnie skompilowanych jako moduły. W przeciwnym razie nieźle się zapętlisz przy próbie uruchomienia insmod aby załadował obsługę a.out/ELF, co jest potrzebne do uruchmienia insmod ;-) Jeśli masz system w pełni ELF, ale potrzebujesz obsługę formatu a.out dla sesji Netscape od czasu do czasu, możesz obsługę a.out skonfigurować jako moduł.
W przeciwnym wypadku, prawdopodobnie powinieneś zostawić obsługę a.out w jądrze, natomiast jeśli w ogóle nie masz jeszcze ELF, możesz zignorować obsługe ELF.
binfmt_aout.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe binfmt_aout.o Brak parametrów modułu.
binfmt_elf.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe binfmt_elf.o Brak parametrów modułu.
binfmt_java.o
). JAVA jest obiektowo zorientowanym językiem programowania, rozwijanym przez firmę SUN; programy w języku JAVA kompilowane są do postaci "JAVA bytecode", która może później być interpretowana w trakcie uruchamiania na wielu różnych systemach operacyjnych. Owe pliki binarne JAVA stają się uniwersalnym formatem plików uruchamialnych. Ta opcja pozwala uruchamiać pliki binarne w Javie tak samo jak wszystkie inne programy: przez wpisanie ich nazwy.
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe binfmt_java.o Brak parametrów modułu.
floppy.o
).Jest wiele opcji sterownika stacji dysków i wszystkie z nich są wymienione w pliku
README.fd
w katalogu linux/drivers/block
. Po szczegółowe i aktualne
informacje odwołuj się bezpośrednio do tego właśnie pliku.
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe floppy.o 'floppy="<opcje>"' Wyjaśnienie opcji poniżej...
mask,allowed_drive_mask
- Ustawia maskę bitową dozwolonych napędów jako
mask
. Domyślnie, dopuszczone są jedynie urządzenia 0 i 1 każdego kontrolera
stacji dysków. Jest tak dlatego, że pewne niestandardowe urządzenia (płyty główne
ASUS PCI) knocą klawiaturę kiedy korzysta się z urządzeń 2 lub 3. Opcja ta jest w
pewnym stopniu zdezaktualizowana przez opcje CMOS.
all_drives
- Ustawia maskę bitową dozwolonych napędów aby wszystkie były
dozwolone. Użyj tego parametru jeśli do kontrolera stacji dysków podłączone masz
więcej niż dwa napędy.
asus_pci
- Ustawia maskę bitową dozwolonych napędów tak, aby dopuszczone były
jedynie urządzenia 0 i 1. (Domyślne)
daring
- Informuje sterownik stacji dysków, że masz dobrze zachowujący się
kontroler napędów. Pozwala to na bardziej wydajną i płynną pracę, ale w przypadku
pewnych kontrolerów może nie działać. Pewne operacje mogą być dzięki temu przyspieszone.
0,daring
- Informuje sterownik stacji dysków, że kontroler napędów powinien
być używany ostrożnie.
one_fdc
- Informuje sterownik stacji dysków, że masz tylko jeden kontroler
(domyślne).
two_fdc
lub adres,two_fdc
- Informuje sterownik stacji dysków, że
posiadasz dwa kontrolery napędów. Uznaje się przy tym, że drugi kontroler ma adres
adres
. Owa druga opcja nie jest konieczna jeśli drugi kontroler jest pod adresem
0x370, oraz jeśli używasz opcji 'CMOS'.
thinkpad
- Informuje sterownik stacji dysków, że posiadasz Thinkpad. Thinkpady
używają odwróconą konwencję polecenia zmiany dysków.
0,thinkpad
- Informuje sterownik stacji dysków, że nie masz Thinkpada.
omnibook
lub nodma
- Informuje sterownik stacji dysków, że DMA ma
nie być używane w trakcie przesyłania danych. Jest to konieczne na Omnibookach HP,
nie posiadają one bowiem kanału DMA, który mógłby być użyty przez sterownik stacji
dysków. Opcja ta przydaje się również wtedy, gdy często otrzymujesz komunikaty
"Unable to allocate DMA memory". Rzeczywiście, pamięć DMA musi być fizycznie
ciągła, przez co trudniej ją przydzielić, podczas gdy bufory przeznaczone do
innych celów mogą być przydzielone w pamięci wirtualnej. Jednakże odradzam tę
opcję, jeśli posiadasz kontroler stacji dysków bez FIFO (8272A lub 82072). 82072A i
późniejsze są OK. Aby używać nodma, potrzebujesz również co najmniej 486. Jeśli
używasz trybu nodma, zalecam, abyś również ustawił próg czułości FIFO na 10 lub
niższy, aby ograniczyć ilość generowanych przerwań przesyłu danych.
dma
- Informuje sterownik stacji dysków, że dostępny jest działający kanał DMA
(ustawienie domyślne).
nofifo
- Całkowicie wyłącza FIFO. Jest to konieczne, gdy otrzymujesz komunikaty
"Bus master arbitration error" od karty ethernet (lub innych urządzeń) w trakcie
korzystania ze stacji dysków.
fifo
- Włącza FIFO (domyślne)
[próg czułości],fifo_depth
- Ustawia próg czułości FIFO. Opcja ta jest
najbardziej stosowna w trybie DMA. Jeśli ten parametr jest wyższy, sterownik stacji
dysków toleruje większe opóźnienia przerwań, ale generuje więcej przerwań, (tzn. w
większym stopniu obciąża system). Jeśli parametr ten jest niższy, opóźnienia
przerwań również powinny być mniejsze (procesor działa szybciej). Zaletą niższego
progu czułości jest mniejsza ilość przerwań.
Aby wyregulować próg czułości fifo, włącz komunikaty przepełnienia/niedoboru przy użyciu komendy 'floppycontrol --messages'. Następnie skorzystaj z napędu. Jeśli otrzymasz dużo komunikatów przepełnienia/niedoboru ("Over/Underrun - retrying"), oznacza to, że próg czułości fifo jest za niski. Powinieneś podwyższać próg do momentu, w którym będziesz otrzymywać wyżej opisane komentarze tylko od czasu do czasu. Dobrze jest skompilować sterownik napędu dysków jako moduł przy okazji testowania czułości fifo. Pozwala to na testowanie różnych ustawień fifo bez konieczności przeładowywania systemu za każdym razem. Pamiętaj, że powinieneś wykonać 'floppycontrol --messages' po każdym załadowaniu modułu. Zazwyczaj regulowanie progu czułości fifo nie jest konieczne, gdyż domyślne ustawienie (0xa) jest rozsądne.
[napęd],[typ],cmos
-
Ustawia typ CMOS napędu napęd
jako typ
. Jest to konieczne jeśli masz
więcej niż dwa napędy dysków (jedynie dwa mogą być zdefiniowane fizycznym
CMOS), lub jeśli twój BIOS używa niestandardowych typów CMOS. Typy CMOS to:
0 - Użyj wartość fizycznego CMOS 1 - 5 1/4 DD 2 - 5 1/4 HD 3 - 3 1/2 DD 4 - 3 1/2 HD 5 - 3 1/2 ED 6 - 3 1/2 ED 16 - nie znany lub nie zainstalowany
unexpected_interrupts
- Wypisanie ostrzeżenia w przypadku otrzymania
nieoczekiwanego przerwania (zachowanie domyślne).
no_unexpected_interrupts
lub L40SX
-
Nie wypisuj komunikatów w przypadku otrzymania nieoczekiwanego przerwania. Ta opcja
jest potrzebna na laptopach IBM L40SX przy pewnych trybach graficznych. (Wydaje
się, że jest jakaś współzależność obsługi grafiki i napędów dysków. Nieoczekiwane
przerwania mają wpływ jedynie na wydajność i bezpiecznie można je pominąć).
loop.o
).Włączenie tej opcji umożliwi ci montowanie pliku jako system plików. Jest to przydatne, gdy chcesz sprawdzić system plików ISO9660 zanim wypalisz CD-ROM, lub jeśli chcesz używać obrazów zawartości dyskietek przed ich zapisaniem.
Opcja ta również umożliwia zamontowanie systemu szyfrowanego. Aby wykorzystać tę
możliwość, potrzebujesz ostatnie uzupełnienia programów mount i innych o obsługę
DES i IDEA. Możesz je znaleźć tutaj:
http://www.binary9.net/nicholas/linuxkernel/patches
.
Pamiętaj, że to pętlowe urządzenie blokowe nie ma nic wspólnego z urządzeniem loopback używanym przy połączeniach sieciowych komputera z nim samym.
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe loop.o Brak parametrów modułu.
[md]
(RAID).Ten sterownik pozwala połączyć kilka partycji twardych dysków w jedno logiczne urządzenie blokowe.
Programy narzędziowe do obsługi urządzeń md
można znaleźć pod adresem
sweet-smoke.ufr-info-p7.ibp.fr/public/Linux/md035.tar.gz
. W tym samym
miejscu zamieszczono również dokument md-FAQ.
Istnieją różne poziomy RAID (Redundant Array of Inexpensive Disks - Redundantna Macierz Niedrogich Dysków).
Najlepsza przepustowość danych wśród systemów RAID. Przezroczysty dla oprogramowania.
Brak kontroli błędów i redundancji. Uszkodzenie jednego dysku w macierzy powoduje utratę wszystkich danych w całej macierzy. Wszystkie parametry MTBF koniecznie trzeba przeliczyć ponownie.
Brak przestojów w zapisie. 100% redundancja dysku. Uszkodzenie nie obniża wydajności.
100% nadwyżka kosztów. Wymaga podwojonej przestrzeni dyskowej i energii w porównaniu do systemu bez macierzy.
Dobra wydajność przy systemach przetwarzających transakcje. Brak nadwyżki zapisu jak w RAID-4. Nadwyżka przestrzeni dyskowej nie przekracza jednego dysku. Możliwy równoległy odczyt w całej macierzy.
Spadek wydajności przy rekonstrukcji danych.
Przepustowość danych porównywalna do RAID-0. 100% redundancja danych. Nie ma spadku wydajności po uszkodzeniu.
100% nadwyżka kosztów. Wymaga dwukrotnie większej przestrzeni dyskowej i zasilania w porównaniu do systemu bez macierzy.
W chwili obecnej jedynie RAID-0 jest dostępny dla Linuxa. Tryb linearny nie jest uważany za część definicji RAID. Komisja Doradcza ds RAID również nie uznaje RAID-0 jako części definicji RAID z powodu braku redundancji danych.
Trybami, które warto zastosować, są RAID-0, RAID-1, RAID-5 oraz RAID-6.
linear.o
).Jeśli wybierzesz tę opcję, sterownik urządzeń wielokrotnych będzie mógł pracować w tak zwanym trybie linearnym, tzn. połączy partycje twardych dysków po prostu dodając jedną do drugiej.
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe linear.o Brak parametrów ładowania.
raid0.o
).Jeśli wybierzesz tę opcję, sterownik urządzeń wielokrotnych będzie mógł pracować w tak zwanym trybie raid0, tzn. połączy partycje twardych dysków w jedno urządzenie logiczne w taki sposób, aby zapełniane one były równomiernie, jedna porcja danych tu, jedna tam. Zwiększy to przepustowość, o ile partycje znajdują się na osobnych dyskach.
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe raid0.o Brak parametrów ładowania.
rd.o
).Włączenie tej opcji pozwoli ci używać część pamięci RAM jako urządzenie blokowe, tak, abyś mógł założyć na nim systemy plików, dokonywać operacje zapisu i odczytu i robić wszystkie inne rzeczy, jakie są możliwe na zwykłych urządzeniach blokowych (jak np. dysk twardy). Zazwyczaj dysk RAM używany jest do załadowania z dyskietki i przechowania minimalnego bazowego systemu plików (root filesystem) w trakcie pierwszej instalacji Linuxa.
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe rd.o Brak parametrów ładowania. Dostępne są parametry przy ładowaniu systemu, zobacz BootPrompt-HOWTO.
xd.o
).Bardzo stare 8-bitowe kontrolery twardych dysków używane w komputerach IBM XT. Obecność obsługi dysków twardych XT wcale nie oznacza, że możesz uruchomić Linuxa na IBM XT :).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe xd.o Brak parametrów ładowania.
ipip.o i new_tunnel.o
).Tunelowanie oznacza enkapsulację danych jednego protokołu w obrębie innego
protokołu i przesyłanie danych w takiej postaci przez kanał, który rozumie
protokół enkapsulacji. Potrzebne są dwa moduły, ipip.o
, dekoder protokołu
IP/IP, oraz sterownik new_tunnel.o
(poprzednio nazywał się on tunnel.o
i
dokumentacja nadal odnosi się do tej starszej nazwy).
Dokumentacja znajduje się w /usr/src/linux/drivers/net/README.tunnel
.
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe ipip.o /sbin/modprobe new_tunnel.o Brak parametrów ładowania.
ip_alias.o
).Czasami wygodnie jest nadać jednemu interfejsowi sieciowemu (czyli portowi szeregowemu karty sieciowej) kilka adresów. Najczęściej jest tak w sytuacji, gdy chcesz podawać na zewnątrz różne dokumenty WWW w zależności od tego, której nazwy komputera użyto, aby się z tobą połączyć.
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe ip_alias.o Brak parametrów ładowania.
rarp.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe rarp.o Brak parametrów ładowania.
ipx.o
).Jest to obsługa protokołu sieciowego Novella - IPX, powszechnie używanego w sieciach lokalnych łączących komputery pracujące pod systemami DOS i Windows.
Protokół IPX jest konieczny, gdy:
Stroną domową ncpfs jest ftp.gwdg.de/pub/linux/misc/ncpfs
, ale można
ją również znaleźć na sunsite i w wielu innych archiwach lustrzanych.
Strona domowa Linware to klokan.sh.cvut.cz/pub/linux/linware
,
Pakiet nwserv - Mars_nwe znajdziesz natomiast tutaj:
ftp.gwdg.de/pub/linux/misc/ncpfs
.
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe ipx.o Brak parametrów ładowania.
appletalk.o
).Appletalk to sposób, w jaki komputery Apple rozmawiają ze sobą w sieci. EtherTalk to nazwa określająca appletalk w sieci ethernet, a Localtalk to appletalk w sieci opartej o łącza szeregowe Apple.
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe appletalk.o Brak parametrów ładowania.
Obsługa SCSI w jądrze Linuxa może przybierać postać modułów na szereg różnych sposobów, zależnie od potrzeb użytkownika. Aby zrozumieć poszczególne opcje, zdefiniujemy na wstępie kilka pojęć.
SCSI-core zawiera rdzeń obsługi SCSI. Bez niego nic nie zrobisz z którymkolwiek
innym sterownikiem SCSI. Obsługa rdzenia SCSI może mieć postać modułu
(scsi_mod.o
), lub można ją wbudować w jądro. Jeśli rdzeń jest modułem, musi
on być pierwszym z ładowanych modułów obsługi SCSI, a przy usuwaniu modułów z
jądra, będzie musiał być usunięty w ostatniej kolejności.
Poszczególne sterowniki wyższego lub niższego poziomu można ładować w dowolnej
kolejności, o ile rdzeń obsługi SCSI znajduje się już w jądrze (jest wkompilowany
lub załadowany jako moduł). Sterownik dysków (sd_mod.o
), napędów CD-ROM
(sr_mod.o
), napędów taśmowych (st.o
) i ogólny sterownik SCSI (sg.o
)
to sterowniki wyższego poziomu, służące do obsługi rozmaitych typów urządzeń.
Dla przykładu, możesz załadować sterownik napędu taśmowego aby skorzystać z taśmy,
a następnie usunąć go, gdy już nie potrzebujesz sterownika (tym samym zwalniając
przydzieloną mu pamięć).
Sterowniki niższego poziomu to te, które obsługują poszczególne karty
kontrolerów SCSI, kompatybilne z używaną przez ciebie konfiguracją
sprzętową. Przykładem jest moduł aha1542.o
do obsługi kontrolerów Adaptec
1542.
scsi_mod.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe scsi_mod.o Brak parametrów ładowania.
sd_mod.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe sd_mod.o Brak parametrów ładowania.
st.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe st.o Brak parametrów ładowania. Dostępne są parametry przy ładowaniu systemu, patrz BootPrompt-HOWTO.
sr_mod.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe sr_mod.o Brak parametrów ładowania.
sg.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe sg.o Brak parametrów ładowania.
Większość sterowników kart SCSI nie przyjmuje parametrów modułów, ponieważ
zazwyczaj dokonuje automatycznej detekcji ustawień karty. Koniecznie
przeczytaj SCSI-HOWTO i pliki README w katalogu
/usr/src/linux/drivers/scsi
, aby dowiedzieć się więcej o swoich
urządzeniach. Jeśli twoja karta ma jakiś niekonwencjonalny adres wejścia/wyjścia,
musisz permanentnie włączyć sterownik w jądro i używać opcji przy ładowaniu
systemu, patrz BootPrompt-HOWTO.
Możesz również pomieszać w Kodzie Źródłowym i przekompilować.
wd7000.o
),
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe wd7000.o Brak parametrów ładowania. Autodetekcja karty, wymaga zainstalowanego BIOSu. Dostępne są parametry przy ładowaniu systemu, patrz BootPrompt-HOWTO.
aha154x.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe aha154x.o Brak parametrów ładowania. Autodetekcja karty, wymaga zainstalowanego BIOSu. Dostępne są parametry przy ładowaniu systemu, patrz BootPrompt-HOWTO.
aha1542.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe aha1542.o Brak parametrów ładowania. Autodetekcja jedynie dla adresów 0x330 i 0x334. Dostępne są parametry przy ładowaniu systemu, patrz BootPrompt-HOWTO.
aha1740.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe aha1740.o Brak parametrów ładowania. Autodetekcja.
aic7xxx.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe aic7xxx.o Brak parametrów ładowania. Autodetekcja, BIOS musi być włączony. Dostępne są parametry przy ładowaniu systemu, patrz BootPrompt-HOWTO.
advansys.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe advansys.o [parameters] asc_iopflag=1 włącz=1, wyłącz=0 przeszukiwanie portów asc_ioport=0x110,0x330 porty do przeszukania asc_dbglvl=1 poziom śledzenia przebiegu programu 0: Wyłącznie błędy 1: Śledzenie wysokopoziomowe 2-N: Śledzenie opisowe Dostępne są parametry przy ładowaniu systemu, patrz BootPrompt-HOWTO.
in2000.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe in2000.o Brak parametrów ładowania. Autodetekcja, BIOS nie jest wymagany.
BusLogic.o
).Lista obsługiwanych kart BusLogic jest długa. Aby w całości zapoznać się
ze sprawą, przeczytaj usr/src/linux/drivers/scsi/README.BusLogic
.
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe BusLogic.o Brak parametrów ładowania. Dostępne są parametry przy ładowaniu systemu, patrz BootPrompt-HOWTO.
dtc.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe dtc.o Brak parametrów ładowania. Autodetekcja. Dostępne są parametry przy ładowaniu systemu, patrz BootPrompt-HOWTO.
eata.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe eata.o Brak parametrów ładowania. Dostępne są parametry przy ładowaniu systemu, patrz BootPrompt-HOWTO.
eata_dma.o
).Obejmuje DPT Smartcache, Smartcache III oraz SmartRAID.
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe eata_dma.o Brak parametrów ładowania. Autodetekcja działa niezależnie od ustawień.
eata_pio.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe eata_pio.o Brak parametrów ładowania.
fdomain.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe fdomain.o Brak parametrów ładowania. Autodetekcja, wymaga zainstalowanego BIOSu.
NCR5380.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe NCR5380.o ncr_irq=xx przerwanie ncr_addr=xx port lub adres bazowy (dla portu lub mapowania pamięci) ncr_dma=xx DMA ncr_5380=1 aby ustawić kartę NCR5380 ncr_53c400=1 aby ustawić kartę NCR53C400 modprobe g_NCR5380 ncr_irq=5 ncr_addr=0x350 ncr_5380=1 - dla karty NCR5380 mapowanej na port lub modprobe g_NCR5380 ncr_irq=255 ncr_addr=0xc8000 ncr_53c400=1 - dla karty NCR53C400 mapowanej w pamięci, wyłączone przerwania (Należy wpisać 255 przy braku przerwań lub przerwaniu DMA, 254 aby automatycznie testować numer IRQ, jeśli wystąpiło nadpisanie w linii polecenia.) Dostępne są parametry przy ładowaniu systemu, patrz BootPrompt-HOWTO.
NCR53c406a.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe NCR53c406a.o Brak parametrów ładowania. Dostępne są parametry przy ładowaniu systemu, patrz BootPrompt-HOWTO.
53c7,8xx.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe 53c7,8xx.o Brak parametrów ładowania. Autodetekcja, wymaga zainstalowanego BIOSu. Dostępne są parametry przy ładowaniu systemu, patrz BootPrompt-HOWTO.
ncr53c8xx.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe ncr53c8xx.o Brak parametrów ładowania.
ppa.o
).Dokładniejsze informacje znajdziesz w pliku /usr/src/linux/drivers/scsi/README.ppa
.
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe ppa.o ppa_base=0x378 ppa_nybble=1 Oto parametry i ich funkcje: Zmienna Domyślnie Opis ppa_base 0x378 Adres bazowy portu równoległego PPA. ppa_speed_high 1 Opóźnienie we/wy w mikrosekundach, używane przy transferach danych ppa_speed_low 6 Opóźnienie we/wy w mikrosekundach, używane przy innych operacjach ppa_nybble 0 1 aby zmusić sterownik do pracy w trybie 4-bitowym.
pas16.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe pas16.o Brak parametrów ładowania. Autodetekcja, nie wymaga BIOSu. Dostępne są parametry przy ładowaniu systemu, patrz BootPrompt-HOWTO.
qlogicfas.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe qlogicfas.o Brak parametrów ładowania. Dostępne są parametry przy ładowaniu systemu, patrz BootPrompt-HOWTO.
qlogicisp.o
).Wymaga oprogramowania firmowego.
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe qlogicisp.o Brak parametrów ładowania. Dostępne są parametry przy ładowaniu systemu, patrz BootPrompt-HOWTO.
seagate.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe seagate.o Brak parametrów ładowania. Autodetekcja jedynie adresów, IRQ na stałe = 5. Wymaga zainstalowanego BIOSu. Dostępne są parametry przy ładowaniu systemu, patrz BootPrompt-HOWTO.
t128.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe t128.o Brak parametrów ładowania. Autodetekcja, wymaga zainstalowanego BIOSu. Dostępne są parametry przy ładowaniu systemu, patrz BootPrompt-HOWTO.
u14-34f.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe u14-34f.o Brak parametrów ładowania. Autodetekcja karty, a NIE portu 0x310, BIOS nie jest wymagany. Dostępne są parametry przy ładowaniu systemu, patrz BootPrompt-HOWTO.
ultrastor.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe ultrastor.o Brak parametrów ładowania. Dostępne są parametry przy ładowaniu systemu, patrz BootPrompt-HOWTO.
bsd_comp.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe bsd_comp.o Brak parametrów ładowania. Wymaga ppp.o
slhc.o
).Procedury kompresji i dekompresji pakietów tcp (do celów transmisji po wolnych liniach szeregowych)
Wymagany przez protokoły SLIP i PPP (również ISDN-PPP).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe slhc.o Brak parametrów ładowania.
8390.o
).Jest to kod dostosowany do kości, dla wielu kart ethernet opartych o układ
8390. Nie jest to kompletny sterownik, musi być połączony z kodem dostosowanym do
konkretnej karty, np. ne.o, wd.o, 3c503.o
, itd.
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe 8390.o Brak parametrów ładowania.
dummy.o
).Ogólnie rzecz biorąc jest to urządzenie typu worek bez dna (tzn. wszystko, co wysłane jest do tego urządzenia, obracane jest w nicość), z konfigurowalnym adresem IP. Najczęściej jest używane po to, aby udawać przed lokalnymi programami, że w danej chwili nieaktywny adres SLIP naprawdę istnieje.
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe dummy.o Brak parametrów ładowania.
eql.o
). Jeśli twój komputer ma dwa łącza szeregowe z innymi komputerami (zazwyczaj wymaga to dwóch modemów i linii telefonicznych), oraz używasz na tych łączach protokołu SLIP (protokołu do obsługi ruchu internetowego przez linie telefoniczne) lub PPP (lepszy SLIP), przy użyciu tego sterownika możesz spowodować, że będą się one zachowywać jak jedno łącze podwójnej prędkości.
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe eql.o Brak parametrów ładowania.
dlci.o
).Jest to obsługa protokołu frame relay; frame relay to szybka i tania metoda
zdalnego podłączania się do dostawcy usług internetu, lub tworzenia prywatnej
sieci WAN. Na jednej fizycznej linii pomiędzy twoim komputerem a lokalnym
"przełącznikiem" (tzn. punktem wejściowym do sieci frame relay) można relizować
kilka logicznych połączeń punkt-punkt z innymi komputerami podłączonymi do sieci
frame relay. Ogólne objaśnienie protokołu znajdziesz w WWW, pod adresem
http://frame-relay.indiana.edu/4000/4000index.html
. Aby używać frame
relay, potrzebujesz urządzeń obsługi (FRAD) oraz pewnych programów z pakietu
narzędzi sieciowych, tak jak objaśniono to w pliku
Documentation/networking/framerelay.txt
.
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe dlci.o Brak parametrów ładowania.
sdla.o
).Jest to sterownik dla Urządzeń Dostępu do Frame Relay (FRAD) Sangoma S502A,
S502E oraz S508. Są to karty wieloprotokołowe, ale obecnie sterownik obsługuje
jedynie frame relay. Przeczytaj proszę
Documentation/networking/framerelay.txt
.
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe sdla.o Brak parametrów ładowania. Wymaga dlci.o
plip.o
).PLIP (Parallel Line Internet Protocol - Internetowy Protokół Linii
Równoległych) używany jest do tworzenia miniaturowych sieci, składających się z
dwóch (lub rzadko z większej ilości) lokalnych komputerów. Porty równoległe
(złacza komputerowe z 25 otworami) łączone są kablami "null printer" lub "Turbo
Laplink", króre mogą przesyłać 4 bity naraz, lub przy użyciu specjalnych kabli
PLIP (tylko w przypadku, gdy porty równoległe są dwukierunkowe), po których
przesłać naraz można 8 bitów (opis konstrukcji tych kabli znajdziesz w pliku
drivers/net/README?.plip
). Kable te mogą mieć długość do 15m. Działa to
również wtedy, gdy jeden z komputerów pracuje w systemie DOS/Windows i ma
zainstalowane jakieś oprogramowanie PLIP, np. sterownik pakietów PLIP Crynwr
http://sunsite.cnam.fr/packages/Telnet/PC/msdos/misc/pktdrvr.txt
oraz
oprogramowanie winsock lub telnet NCSA.
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe plip.o io=0x378 irq=7 io = 0 irq = 0 (domyślnie, używa IRQ 5 dla portu 0x3bc, IRQ 7 dla portu 0x378, oraz IRQ 2 dla portu 0x278) (Detekcja na portach: 0x278, 0x378, 0x3bc)
ppp.o
).Aby używać PPP, potrzebujesz dodatkowy program, zwany pppd, zgodnie z opisem w
Documentation/networking/ppp.txt
oraz PPP-HOWTO, dostępnego pod adresem
sunsite.unc.edu:/pub/Linux/docs/HOWTO
.
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe ppp.o Brak parametrów ładowania. Wymaga slhc.o Wymaga również serial.o, który nie jest to automatycznie wykrywany, więc serial.o należy załadować ręcznie.
slip.o
).SLIP (Serial Line Internet Protocol - Internetowy Protokół Linii Szeregowych) jest protokołem używanym do przesyłania ruchu internetowego po liniach telefonicznych lub kablach szeregowych (znanych również pod nazwą 'nullmodem').
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe slip.o slip_maxdev = 256 (domyślna wartość SL_NRUNIT z pliku slip.h) Wymaga slhc.o Wymaga również serial.o, który nie jest to automatycznie wykrywany, więc serial.o należy załadować ręcznie.
baycom.o
).Jest to sterownik do prostych radiomodemów typu Baycom, które podłącza się do
złącz szeregowych lub równoległych. Sterownik obsługuje modele ser12 i par96. Aby
skonfigurować sterownik, należy użyć programu narzędziowego setbaycom dostępnego
pod adresem
http://www.ife.ee.ethz.ch/~sailer/ham/ham.html#lnxbay
.
Informacje o modemach znajdziesz pod adresem http://www.baycom.de
, oraz w
pliku drivers/char/README.baycom
.
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe baycom.o modem=1 iobase=0x3f8 irq=4 options=1 major liczba główna, którą powinien użyć sterownik; domyślnie 60 modem typ modemu pierwszego kanału (liczba poboczna 0); 1=ser12, 2=par96/par97, jakakolwiej inna wartość jest niepoprawna iobase adres bazowy portu; typowe wartości to 0x3f8,0x2f8, 0x3e8, 0x2e8 dla ser12, oraz 0x378, 0x278, 0x3bc dla par96/par97 irq numer przerwania portu; typowe wartości to 3,4 dla ser12 oraz 7 dla par96/par97 options 0=use hardware DCD, 1=use software DCD
strip.o
).STRIP jest protokołem radiowym rozwijanym w związku z projektem MosquitoNet (http://mosquitonet.stanford.edu/) do celów przesyłania ruchu internetowego przy użyciu radia Metricom. Radia Metricom są to małe, zasilane bateryjnie, radiowe przekaźniki pakietowe pracujące z prędkością 100kbit/sekundę. Mają rozmiar zbliżony do telefonu komórkowego. (Mogłeś również słyszeć o nich pod nazwą "modemy Metricom", ale staramy się unikać tutaj określenia "modem", ponieważ wprowadza ono wiele osób w błąd, przez co myślą, że można podłączyć modem Metricom do linii telefonicznej i używać go jak zwykły modem). STRIP możesz używać na każdym komputerze z Linuxem i portem szeregowym, choć oczwiście najbardziej może się on przydać posiadaczom komputerów przenośnych.
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe strip.o Brak parametrów ładowania.
wavelan.o
).Są to karty do bezprzewodowej komunikacji zbliżonej do ethernet. Obsługiwane są karty AT&T GIS i NCR WaveLAN.
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe wavelan.o io = 0x390 (Można ustawić, ale zmienianie nie jest zalecane) irq = 0 (Jeśli zmienione, nie brane pod uwagę)
wic.o
).Obsługa mostu radiowego WIC pracującego na porcie równoległym.
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe wic.o Wydaje się, że urządzenia 'wic0', 'wic1' and 'wic2' mają bezpośredni związek z odpowiadającymi im portami 'lpx'.
scc.o
).Te karty są używane do podłączania komputera z Linuxem do amatorskiego radio w
celu łączenia się z innymi komputerami. Jeśli chciałbyś ich używać, przeczytaj
Documentation/networking/z8530drv.txt
oraz HAM-HOWTO.
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe scc.o Brak parametrów modułu.
3c501.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe 3c501.o io = 0x280 bazowy adres IO irq = 5 IRQ (Probes ports: 0x280, 0x300)
3c503.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe 3c503.o io = 0 (Będzie narzekać, jeśli nie podasz "io=0xNNN") irq = 0 (IRQ ustawiane programowo przez sterownik, przy użyciu autoIRQ) xcvr = 0 (Użyj xcvr=1 aby wybrać zewnętrzny transceiver) (Detekcja na portach: 0x300, 0x310, 0x330, 0x350, 0x250, 0x280, 0x2A0,0x2E0) Wymaga 8390.o
3c505.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe 3c505.o io = 0x300 irq = 0 (Detekcja na portach: 0x300, 0x280, 0x310)
3c507.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe 3c507.o io = 0x300 irq = 0 (Detekcja na portach: 0x300, 0x320, 0x340, 0x280)
3c509.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe 3c509.o io = 0 irq = 0 ( Autodetekcja przez moduł w trakcie ładowania działa dobrze jedynie na EISA, AUTODETEKCJA ID NA ISA NIE DZIAŁA POPRAWNIE! Jeśli chesz, aby sterownik dokonywał poprawnej detekcji na szynie ISA, wkompiluj go statycznie w jądro ).
3c59x.o
).Zapewnia obsługę następujących kart:
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe 3c59x.o debug=1 options=0,,12 Ustawia ono poziom komunikatów śledzenia aby wyświetlana była minimalna ilość komunikatów, ustawia pierwszą kartę na trancseiver 10baseT, drugą na transceiver EEPROM, a trzecią aby pracowała w pełnym trybie duplex, przy użyciu transceivera 100baseTx. (Uwaga: kolejność kart ustawiana jest przez PCI BIOS). Możliwe ustawienia typów nośnika 0 10baseT 1 10Mbs AUI 2 nie zdefiniowane 3 10base2 (BNC) 4 100base-TX 5 100base-FX 6 MII (jeszcze niedostępny) 7 <Użyj ustawienie domyślne> 8 Bit pełnego trybu duplex 8 10baseT pełny duplex 12 100baseTx pełny duplex 16 Bit włączający Bus-master (jedynie zastosowania eksperymentalne!) Szczegóły na temat implementacji sterownika znajdziesz na początku pliku źródłowego.
wd.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe wd.o io = 0 (Będzie narzekać, jeśli nie podasz "io=0xNNN") irq = 0 (Wartość IRQ czytana z EEPROM, starodawne karty użwyają autoIRQ) mem = 0 (Wymuszenie pamięci dzielonej na adresie 0xC8000, lub innym...) mem_end = 0 (Wymuszenie niestandardowego rozmiaru pamięci przez podanie wartości mem_end) (np. dla 32k WD8003EBT, użyj mem=0xd0000 mem_end=0xd8000 (Detekcja na portach: 0x300, 0x280, 0x380, 0x240) Wymaga 8390.o
smc-ultra.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe smc-ultra.o io = 0 (Będzie narzekać, jeśli nie podasz "io=0xNNN") irq = 0 (Wartość IRQ czytana z EEPROM) (Detekcja na portach: 0x200, 0x220, 0x240, 0x280, 0x300, 0x340, 0x380) Wymaga 8390.o
smc9194.o
).Jest to sterownik do kart ethernet SMC serii 9000.
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe smc9194.o io = 0 dla adres bazowego irq = 0 dla IRQ ifport = 0 dla autodetekcji, 1 dla TP, 2 dla AUI ( lub 10base2 ) Detekcja na portach: 0x200, 0x220, 0x240, 0x260, 0x280, 0x2A0, 0x2C0, 0x2E0, 0x300, 0x320, 0x340, 0x360, 0x380, 0x3A0, 0x3C0, 0x3E0 Poziom śledzenia można ustawić w kodzie źródłowym smc9194.c.
at1700.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe at1700.o io = 0x260 irq = 0 (Detekcja na portach: 0x260, 0x280, 0x2A0, 0x240, 0x340, 0x320, 0x380, 0x300)
e2100.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe e2100.o io = 0 (Będzie narzekać, jeśli nie podasz "io=0xNNN") irq = 0 (IRQ ustawiane programowo przez sterownik) mem = 0 (Nadpisanie domyślnego początku bloku pamięci dzielonej 0xd0000) xcvr = 0 (Użyj xcvr=1 aby wybrać zewnętrzny transceiver.) (Detekcja na portach: 0x300, 0x280, 0x380, 0x220) Wymaga 8390.o
depca.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe depca.o io = 0x200 irq = 7 (Detekcja na portach: ISA: 0x300, 0x200; EISA: 0x0c00 )
ewrk3.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe ewrk3.o io = 0x300 irq = 5 (Przy module brak autodetekcji! Na szynach EISA dokonywana jest detekcja EISA. Statycznie dołączony kod do jądra testuje porty na szynie ISA: 0x100, 0x120, 0x140, 0x160, 0x180, 0x1A0, 0x1C0, 0x200, 0x220, 0x240, 0x260, 0x280, 0x2A0, 0x2C0, 0x2E0, 0x300, 0x340, 0x360, 0x380, 0x3A0, 0x3C0)
eexpress.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe eexpress.o io = 0x300 irq = 0 (Wartość IRQ czytana z EEPROM) (Detekcja na portach: 0x300, 0x270, 0x320, 0x340)
eepro.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe eepro.o io = 0x200 irq = 0 (Detekcja na portach: 0x200, 0x240, 0x280, 0x2C0, 0x300, 0x320, 0x340, 0x360)
fmv18x.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe fmv18x.o io = 0x220 adres bazowy irq = 0 IRQ Detekcja na portach: 0x220, 0x240, 0x260, 0x280, 0x2a0, 0x2c0, 0x300, 0x340
hp-plus.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe hp-plus.o io = 0 (Będzie narzekać, jeśli nie podasz "io=0xNNN") irq = 0 (IRQ czytane z rejestru konfiguracji) (Detekcja na portach: 0x200, 0x240, 0x280, 0x2C0, 0x300, 0x320, 0x340) Wymaga 8390.o
hp.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe hp.o io = 0 (Będzie narzekać, jeśli nie podasz "io=0xNNN") irq = 0 (IRQ ustawiane programowo przez sterownik przy użyciu autoIRQ) (Detekcja na portach: 0x300, 0x320, 0x340, 0x280, 0x2C0, 0x200, 0x240) Wymaga 8390.o
hp100.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe hp100.o hp100_port = 0 (bazowy adres IO) (Dokonuje detekcję EISA, jeśli jest w złączu EISA; Na szynie ISA dokonuje detekcji na wszystkich portach od 0x100 do 0x3E0 krokiem 0x020)
eth16i.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe eth16i.o io = 0x2a0 (Będzie narzekać, jeśli nie podasz "io=0xNNN") irq = 0 (IRQ ustawiane programowo przez sterownik przy użyciu autoIRQ) Testowane porty przy karcie eth16i : 0x260, 0x280, 0x2A0, 0x240, 0x340, 0x320, 0x380, 0x300 Testowane porty przy karcie eth32i : 0x1000, 0x2000, 0x3000, 0x4000, 0x5000, 0x6000, 0x7000, 0x8000, 0x9000, 0xA000, 0xB000, 0xC000, 0xD000, 0xE000, 0xF000
ne.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe ne.o io = 0 (Jawnie wymaga wartości "io=0xNNN") irq = 0 (Próbuje określić ustawione IRQ przez autoIRQ) (Detekcja na portach: 0x300, 0x280, 0x320, 0x340, 0x360) Wymaga 8390.o
ni52.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe ni52.o io=0x360 irq=9 memstart=0xd0000 memend=0xd4000 Nie używaj autodetekcji, io=0
ac3200.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe ac3200.o Ponieważ jest to karta EISA, autodetekcja powinna działać. Wymaga 8390.o
apricot.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe apricot.o io = 0x300 (Nie można zmienić!) irq = 10
de4x5.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe de4x5.o io = 0x000b irq = 10 is_not_dec = 0 Przy kartach innych producentów niż DEC, ale używających kość DEC 21040/21041/21140, ustaw ten parametr na 1 (Detekcja EISA i PCI)
tulip.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe tulip.o Przeczytaj Documentation/networking/tulip.txt
dgrs.o
).Jest to sterownik linuxowy do kart Digi International RightSwitch SE-X EISA i PCI. Są to cztero- (EISA) lub sześcioportowe (PCI) przełączniki ethernet zintegrowane na jednej płycie z NIC.
Istnieje program narzędziowy do ustawiania filtrów pakietów wejściowych i wyjściowych na każdym porcie, zwany "dgrsfilt".
Ten program obsługi pozwala śledzić pracę graficznie, jak również ustawiać adresy IP i IPX agenta SNMP, parametry IEEE Spanning Tree i czas ekspiracji. Można je również ustawić z linii polecenia po załadowaniu sterownika.
Jest również towarzyszący program obsługi, zwany "xrightswitch".
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe dgrs.o debug=NNN Poziom komunikatów śledzenia dma=0/1 Wyłącz/Włącz DMA na karcie PCI spantree=0/1 Wyłącz/Włącz IEEE spanning tree hashexpire=NNN Zmień czas ekspiracji adresu (domyślnie 300 sekund) ipaddr=A,B,C,D Ustaw adres IP agenta SNMP, np. 199,86,8,221 ipxnet=NNN Ustaw adres IPX agenta SNMP
de600.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe de600.o de600_debug = 0 (Na porcie 0x378, irq 7 -- lpt1; możliwe do ustawienia przy kompilacji)
de620.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe de620.o bnc = 0, utp = 0 <-- Wymuszenie nośnika przez ustawienie jednej z opcji io = 0x378 (również możliwe do ustawienia przy kompilacji) irq = 7
ibmtr.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe ibmtr.o io=0xa20 irq=0 io = 0xa20 Nie powinieneś używać autodetekcji przy insmod. irq = 0
arcnet.o
).Przeczytaj dobrą dokumentację pod adresem
/usr/src/linux/Documentation/networking/arcnet.txt
. W tym samym miejscu
znajduje się również informacja na temat sprzętu ARCnet - arcnet-hardware.txt
.
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe arcnet.o io=0x300 irq=2 shmem=0xd0000 Jeśli chcesz, możesz nazwać urządzenie używając konwencji "device=arc1" (dla drugiej karty) lub "device=eth0" (z dziwnych powodów). (Podczas detekcji, sprawdza następujące możliwe adresy: Zalecane: 0x300, 0x2E0, 0x2F0, 0x2D0 Inne: 0x200, 0x210, 0x220, 0x230, 0x240, 0x250, 0x260, 0x270, 0x280, 0x290, 0x2A0, 0x2B0, 0x2C0, 0x310, 0x320, 0x330, 0x340, 0x350, 0x360, 0x370, 0x380, 0x390, 0x3A0, 0x3E0, 0x3F0 )
Konfiguracja i włączenie sieci ISDN jest zadaniem złożonym. Przeczytaj
dokumentacje znajdującą się w katalogu /usr/src/linux/Documentation/isdn
.
isdn.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe isdn.o Brak parametrów modułu. Wymaga slhc.o
icn.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe icn.o [parameters] portbase=p membase=m icn_id=identyfikator [icn_id2=identyfikator2] p = port bazowy (default: 0x320) m = pamięć dzielona (default: 0xd0000) Jeśli używasz podwójną kartę ICN, MUSISZ zdefiniować DWA identyfikatory identyfikator musi zaczynać się od litery. Wymaga isdn.o
pcbit.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe pcbit.o mem = 0 domyślnie = 0xd0000 irq = 0 domyślnie = 5 Wymaga isdn.o
teles.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe teles.o io=..... io=m0,i0,p0,d0[,m1,i1,p1,d1 ... ,mn,in,pn,dn] teles_id=identyfikator m0 = pamięć dzielona pierwszej karty (domyślnie: 0xd0000 i0 = IRQ pierwszej karty (domyślnie: 15) p0 = port bazowy pierwszej karty (domyślnie: 0xd80) d0 = protokół D-kanału pierwszej karty 1=1TR6, 2=EDSS1 (domyślnie: 2) p1,i1,m1,d1 = Parametry drugiej karty (ustawienia domyślne: brak) pn,in,mn,d1 = Parametry n-tej karty (obsługiwane jest do 16 kart) identyfikator = Identyfikator sterownika używany przy dostępie przez programy narzędziowe i do celów identyfikacyjnych jeśli używany jest program monitorujący linię. (brak ustawień domyślnych). identyfikator musi zaczynać się od litery! Typ karty jest określany w oparciu o numer portu, przerwania i pamięć dzieloną: port == 0, pamięć dzielona != 0 -> Teles S0-8 port != 0, pamięć dzielona != 0 -> Teles S0-16.0 port != 0, pamięć dzielona == 0 -> Teles S0-16.3 Wymaga isdn.o
aztcd.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe aztcd.o aztcd=[adresbazowy] Pełne informacje znajdziesz w /Documentation/cdrom/aztcd/
gscd.o
).Wszystkie rodzaje informacji o napędzie CD-ROM GoldStar R420 oraz o linuxowym
sterowniku do niego znaleźć można na stronie:
http://linux.rz.fh-hannover.de/~raupach
.
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe gscd.o gscd=[address] Domyślny adres bazowy to 0x340. Będzie to działać z większością programów. Wyboru adresów dokonuje się poprzez jumpery od PN801-1 do PN801-4 na karcie interfejsu GoldStar. Stosowne ustawienia to: 0x300, 0x310, 0x320, 0x330, 0x340, 0x350, 0x360, 0x370, 0x380, 0x390, 0x3A0, 0x3B0, 0x3C0, 0x3D0, 0x3E0, 0x3F0
sbpcd.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe sbpcd.o sbpcd=[adres], x adres = adres IO x = ustawienie SBPRO, przeczytaj Documentation/cdrom/sbpcd
optcd.o
).Jest ro sterownik do tak zwanego napędu 'DOLPHIN', z 34-ro pinowym złączem kompatybilnym ze złączem Sony. Dla napędu IDE Optics Storage 8001, przyda ci się sterownik CD-ROM ATAPI. Ten sterownik wydaje się również działać z Lasermate CR328A.
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe optcd.o optcd=0x340 Parametrem jest adres bazowy karty.
cm206.o
).Jest to sterownik napędu CD-ROM Philips/LMS cm260 w połączeniu z kartą adaptera cm260.
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe cm206.o cm206=0x300,11 Parametry to port bazowy i IRQ twojej karty. Kolejność parametrów portu i IRQ nie ma znaczenia. Możesz podać tylko jeden z nich, pozostały uzyska wkompilowaną wartość domyślną.
sjcd.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe sjcd.o sjcd_base=0x340 Parametr jest portem bazowym twojej karty. Adres domyślny = 0x340, bez IRQ, bez DMA.
isp16.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe isp16.o [parameters] isp16_cdrom_base=<port> isp16_cdrom_irq=<irq> isp16_cdrom_dma=<dma> isp16_cdrom_type=<typ_napędu> Prawidłowe wartości to: port=0x340,0x320,0x330,0x360 irq=0,3,5,7,9,10,11 dma=0,3,5,6,7 typ_napędu=noisp16,Sanyo,Panasonic,Sony,Mitsumi. Pamiętaj, że powyższe parametry są wrażliwe na wielkość liter.
cdu31a.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe cdu31a.o [parametry] cdu31a_port=<adres I/O> - ustawia bazowy adres I/O. Musi to być określone. cdu31a_irq=<interrupt> - Ustawia numer przerwania. Nie podanie tego parametru spowoduje wyłączenie przerwań.
sonycd535.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe sonycd535.o sonycd535=[adres] Parametr to adres bazowy twojej karty.
minix.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe minix.o Brak parametrów ładowania.
ext.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe ext.o Brak parametrów ładowania.
ext2.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe ext2.o Brak parametrów ładowania.
xiafs.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe xiafs.o Brak parametrów ładowania.
fat.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe fat.o Brak parametrów ładowania.
msdos.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe msdos.o Brak parametrów ładowania. Wymaga fat.o.
vfat.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe vfat.o Brak parametrów ładowania. Wymaga fat.o.
umsdos.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe vfat.o Brak parametrów ładowania. Wymaga fat.o i msdos.o.
nfs.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe nfs.o Brak parametrów ładowania.
smbfs.o
).smbfs
jest systemem plików, pracującym w oparciu o protokół SMB. Jest to
protokół używany przez systemy Windows for Workgroups, Windows NT i Lan Manager do
wzajemnego komunikowania się ze sobą. smbfs
zrodził się dzięki programowi
samba
, napisanemu przez Andrew Tridgella. Program ten zmienia jakikolwiek
komputer pracujący w systemie Unix w serwer plików dla stacji DOS lub Windows.
Więcej na temat tego interesującego pakietu programów, a także informacje o
używaniu SMB i NetBIOS za pośrednictwem TCP/IP przeczytać możesz tutaj:
ftp://nimbus.anu.edu.au/pub/tridge/samba/
. Znajdziesz tam również
wyjaśnienie pojęć takich jak nazwa lub wolumen netbios.
Aby używać smbfs, potrzebujesz specjalny program montujący, który znajduje się w
pakiecie ksmbfs
, umieszczonym pod adresem
sunsite.unc.edu:/pub/Linux/system/Filesystems/smbfs
.
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe smbfs.o Brak parametrów ładowania.
ncpfs.o
).ncpfs
jest systemem plików, pracującym w oparciu o protokół NCP,
zaprojektowany przez Novell Corporation dla produktu NetWare(tm). NCP jest
funckjonalnie zbliżony do NFS, wykorzystywanego w społeczności TCP/IP. Aby
zamontować system plików Netware, potrzebny jest specjalny program montujący,
który znajduje się w pakiecie ncpfs
. Stroną domową ncpfs jest
ftp.gwdg.de/pub/linux/misc/ncpfs
, ale na sunsite i w innych archiwach
lustrzanych również można go znaleźć.
Pokrewne pakiety to linware
i mars_nwe
, które uzupełniają Linuxa o część
funkcjonalności serwerw NetWare.
Strona domowa Linware to: klokan.sh.cvut.cz/pub/linux/linware
,
Mars_nwe można znaleźć tu: ftp.gwdg.de/pub/linux/misc/ncpfs
.
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe ncpfs.o Brak parametrów ładowania. Wymaga ipx.o
isofs.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe isofs.o Brak parametrów ładowania.
hpfs.o
)
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe hpfs.o Brak parametrów ładowania.
sysv.o
).Jest to linuxowa implementacja systemu plików Systemu V/Coherent.
Obsługuje wszsystkie z poniższych systemów plików:
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe sysv.o Brak parametrów ładowania.
affs.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe affs.o Brak parametrów ładowania.
ufs.o
).Ewidentnie do montowania dysków z partycjami FreeBSD i/lub Sun. Nie licząc Kodu Źródłowego, nie istnieje żadna dokumentacja.
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe ufs.o Brak parametrów ładowania.
misc.o
).Moduł ten jest używany przez moduły atixlmouse, busmouse, msbusmouse,
psaux, wdt
i softdog
i jest generowany automatycznie w razie potrzeby.
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe misc.o Brak parametrów ładowania.
serial.o
).UWAGA: serial.o
jest wymagany przez inne moduły, jak ppp.o i slip.o. Również
wymagany jest przez mysz szeregową i, co za tym idzie, przez gpm.
Jednakże ta zależność nie jest wykrywana przez obecnie dostępne programy
narzędziowe i moduł serial.o
musi być ładowany ręcznie.
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe serial.o Brak parametrów ładowania.
cyclades.o
)
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe cyclades.o Brak parametrów ładowania.
Te inteligentne karty również wymagają załadowania do nich "firmowego" kodu. Robi się to z poziomu użytkownika poprzez program "stlload" dołączony do pakietu sterowników. Skompiluj ten program wpisując "make" tam, gdzie umieściłeś pliki z pakietu. W najprostszym przypadku możesz wówczas w tym katalogu wydać polecenie:
./stlload -i cdk.sys
Załaduje ono kartę 0 (zakładając, że karta 0 jest kartą EasyConnection 8/64). Aby załadować do karty ONboard, Brumby lub Stallion, wpisz:
./stlload -i 2681.sys
Przeczytaj plik /usr/src/linux/drivers/char/README.stallion
.
stallion.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe stallion.o Brak parametrów ładowania.
istallion.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe istallion.o Brak parametrów ładowania.
riscom8.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe riscom8.o [options] Ten sterownik może obsłużyć do 4 kart naraz. Opcje : iobase=0xXXX iobase1=0xXXX iobase2=...
lp.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe lp.o io=0x378 irq=0 io = 0 irq = 0 przy irq=0 będzie działać w trybie zapytywania (Detekcja na portach: 0x278, 0x378, 0x3bc) Note: załadowanie lp.o bez żadnych parametrów spowoduje inicjalizacje wszystkich portów równoległych.
atixlmouse.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe atixlmouse.o Brak parametrów ładowania. Wymaga misc.o
busmouse.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe busmouse.o Brak parametrów ładowania. Wymaga misc.o
msbusmouse.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe msbusmouse.o Brak parametrów ładowania. Wymaga misc.o
psaux.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe psaux.o Brak parametrów ładowania. Wymaga misc.o
Informację na temat napędów taśmowych SCSI znajdziesz w rozdziale Obsługa SCSI. Obsługa napędów taśmowych QIC-02 nie ma postaci modułu.
ftape.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe ftape.o tracing=3 Parametr 'tracing' może przyjmować następujące wartości ustaw: aby otrzymać: 0 dziury w programie 1 + błędy 2 + ostrzeżenia 3 + informacje ** Domyślnie ** 4 + więcej informacji 5 + przebieg programu 6 + informacje o fdc/dma 7 + przepływ danych 8 + wszystko inne
wdt.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe wdt.o Brak parametrów ładowania. Domyślnie io=0x240 irq=14, wszelkie pożądane zmiany dokonaj bezpośrednio w pliku wdt.c. Wymaga misc.o
softdog.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe softdog.o Brak parametrów ładowania. Wymaga misc.o
pcwd.o
).
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe pcwd.o Brak parametrów ładowania. Wymaga misc.o
sound.o
).Konfigurowanie dźwięku to złożone zadanie, na ten temat napisano kilka plików
Readme - w katalogu /usr/src/linux/drivers/sound
, po prostu je przeczytaj.
Polecenie ładowania: /sbin/modprobe sound.o [option] Opcja: dma_buffsize=32768
W sprawie przedawnionych informacji oraz ewentualnych błędów merytorycznych należy zgłaszać się do autora.
Dzięki,
Lauri Tischler, ltischler@efore.fi
Prawa autorskie wersji polskiej tego dokumentu (c) 1997 są własnością Pawła Olszewskiego (alder@amg.net.pl). Dystrybucja wersji polskiej objęta jest klauzulą analogiczną do zawartej w oryginale.
Jeśli znalazłeś w niniejszym dokumencie jakieś paskudne literówki, błędy ortograficzne, lub inne tego typu numery, ślij informację w pierwszej kolejności do tłumacza, w tej sytuacji autor oryginału jest najprawdopodobniej niewinny.
W kwestii merytorycznej, dokument ten nie różni się specjalnie od oryginału (nie dokonałem żadnych zmian ani poprawek).
Najnowsza wersja tego dokumentu znajduje się wraz z innymi przetłumaczonymi na polski dokumentami serii Linux-HOWTO w archiwum JTZ (Jak To Zrobić): http://www.jtz.org.pl/Html/Module-HOWTO.pl.html. Najświeższa wersja angielska znajduje się tutaj: http://sunsite.unc.edu/mdw/HOWTO/Module-HOWTO.html.
Dzięki,
Pawko Olszewski, alder@amg.net.pl
Hosting by: Hurra Communications Sp. z o.o.
Generated: 2007-01-26 18:02:24